Μπαμπά, δεν με καταλαβαίνεις": Τι κάνεις όταν το 8χρονό σου έχει δίκιο

Η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι το παιδί σου είναι πιο έξυπνο από εσένα - και πώς να το διαχειριστείς χωρίς να χάσεις την αξιοπρέπειά σου

Χθες το βράδυ, καθόμουν στον καναπέ να βλέπω το Survivor (μην κρίνετε) όταν η 8χρονη κόρη μου, με τα μεγάλα της μάτια γεμάτα απορία, έρχεται και μου λέει:

"Μπαμπά, γιατί φωνάζεις στη μαμά όταν στεναχωριέσαι από τη δουλειά;"

Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Όχι γιατί δεν ήξερα τι να απαντήσω - αλλά γιατί είχε απόλυτο δίκιο. Αυτή η στιγμή με έβαλε να σκεφτώ μια σκληρή αλήθεια...

Η αλήθεια που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε

Τα παιδιά μας μας παρατηρούν. ΌΛΗ την ώρα. Και βλέπουν πράγματα που εμείς νομίζουμε ότι κρύβουμε καλά. Το πρόβλημα; Όταν μας "πιάνουν επ' αυτοφώρω", η πρώτη μας αντίδραση είναι να τα βάλουμε στη θέση τους.

"Εσύ τι καταλαβαίνεις; Είσαι παιδί!"

Ξέρετε τι; Είναι μεγάλο λάθος. Τα παιδιά δεν έχουν τα φίλτρα μας ή τις δικαιολογίες μας.

Γιατί τα παιδιά έχουν συχνά δίκιο

Τα παιδιά δεν έχουν μάθει ακόμα να λένε ψέματα στον εαυτό τους. Όταν βλέπουν κάτι, το λένε. Χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες, χωρίς ego, χωρίς τίποτα. Και αυτό τα κάνει επικίνδυνα - γιατί μας λένε αλήθειες που δεν θέλουμε να ακούσουμε.

Τι έμαθα από την κόρη μου χθες το βράδυ:

1. Ότι πραγματικά φωνάζω στη γυναίκα μου όταν είμαι στρεσαρισμένος από τη δουλειά.
2. Ότι αυτό την επηρεάζει περισσότερο από όσο νόμιζα.
3. Ότι δεν είμαι τόσο καλός στο να διαχειρίζομαι το άγχος όσο πίστευα.

Πώς να αντιδράσεις όταν το παιδί σου έχει δίκιο

1. Μη γίνεις defensive

Η πρώτη παρόρμηση είναι να δικαιολογηθείς ή να αλλάξεις θέμα. Μην το κάνεις. Παράτα το ego σου στην άκρη.

2. Πες "Έχεις δίκιο"

Ξέρω, είναι δύσκολο. Αλλά αυτές οι δύο λέξεις θα χτίσουν περισσότερο σεβασμό από χίλια κηρύγματα.

3. Εξήγησε χωρίς να δικαιολογηθείς

"Έχεις δίκιο. Όταν είμαι στρεσαρισμένος, μερικές φορές το βγάζω σε λάθος άτομα. Δεν είναι σωστό και θα προσπαθήσω να το αλλάξω."

4. Ζήτα συγγνώμη αν χρειάζεται

Στη δική μου περίπτωση, ζήτησα συγγνώμη από τη γυναίκα μου μπροστά στην κόρη μου. Όχι για show - γιατί έπρεπε.

Τι κέρδισα από αυτή την εμπειρία

Σεβασμό

Η κόρη μου με κοίταξε διαφορετικά μετά. Όχι ως τον αλάνθαστο μπαμπά, αλλά ως έναν άνθρωπο που μπορεί να παραδεχτεί τα λάθη του.

Εμπιστοσύνη

Τώρα έρχεται και μου λέει πράγματα που πριν θα κρατούσε για τον εαυτό της. Γιατί ξέρει ότι δεν θα τη "γκρεμίσω".

Αυτογνωσία

Άρχισα να παρατηρώ τη συμπεριφορά μου πιο προσεχτικά. Και surprise - είχε δίκιο και για άλλα πράγματα. Από τότε, κάθε βράδυ κάθομαι μαζί της να μιλάμε για την ημέρα μας.

Η σκληρή αλήθεια

Τα παιδιά μας δεν χρειάζονται έναν τέλειο πατέρα. Χρειάζονται έναν πραγματικό άνθρωπο που μπορεί να παραδεχτεί όταν κάνει λάθος και να κάνει κάτι για να το διορθώσει.

Κάθε φορά που λέμε "Έχεις δίκιο" στο παιδί μας, του μαθαίνουμε ότι:

• Είναι εντάξει να κάνεις λάθη
• Είναι εντάξει να τα παραδέχεσαι
• Είναι εντάξει να αλλάζεις

Στο κάτω κάτω: Η γονεικότητα δεν είναι σόου δύναμης. Είναι μάθημα ταπεινότητας. Και τα παιδιά μας είναι οι καλύτεροι δάσκαλοί μας - αν έχουμε το κουράγιο να τα ακούσουμε.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που το παιδί σας σας "έπιασε" σε κάτι; Πείτε μας στα σχόλια - χωρίς ντροπή, είμαστε όλοι στο ίδιο καράβι.